Μετά τον καταστροφικό πόλεμο, έχουν μείνει στον κόσμο μόνο δύο κατοικήσιμες περιοχές. Η Βρετανία με τα περίχωρά της και η Αυστραλία, η οποία είναι αποικία της και μέρος όπου ζουν οι πολίτες β' κατηγορίας. Ένα τούνελ που περνάει κοντά από τον πυρήνα της γης ενώνει τις δύο περιοχές, και το ταξίδι αυτό είναι πολύ γρήγορο, χάρις στο υπερσύγχρονο τραίνο.
Ο Ντάγκλας Κουέιντ (Κόλιν Φάρελ)κι ο φίλος του Χάρυ ζουν στην Αποικία, αλλά δουλεύουν στην Βρετανία στο εργοστάσιο κατασκευής των ανθρωποειδών αστυνομικών και κάθε μέρα διασχίζουν το τούνελ. Ο Ντάγκλας είναι παντρεμένος με την Λόρι(Κέιτ Μπέκινσεϊλ), κάθε βράδυ βλέπει περίεργα όνειρα πως τον καταδιώκουν, και κάτι φαίνεται να του λείπει από τη ζωή του.
Έτσι,αποφασίζει να επισκεφθεί την Ρικόλ, εταιρία που υπόσχεται να του εμφυτεύσει αναμνήσεις τόσο ρεαλιστικές όσο οι αληθινές, ζώντας έτσι το όνειρό του.
Ζητάει λοιπόν να γίνει στην περιπέτειά του κατάσκοπος, πράγμα που προκαλεί παρενέργειες στην διαδικασία, και τον κάνει να συνειδητοποιήσει ότι ήταν και στην πραγματικότητα πράκτορας, του οποίου είχαν αφαιρέσει τις αναμνήσεις και του είχαν εμφυτεύσει άλλες.
Μέσα από μία σειρά από ανατροπές, προδοσίες και μηνύματα που έχει ο ίδιος αφήσει στον εαυτό του σε περίπτωση που τον έπιαναν, ανακαλύπτει ότι δούλευε για την ηγεσία τις Βρετανίας και τον επικεφαλής της, Κοχάγκεν (Bryan Cranston) με σκοπό να προσεγγίσει και να παραδώσει τον αρχηγό των Ανταρτών, Ματθίας (Bill Nighy). Διαπιστώνει πως στην πορεία είχε αλλάξει στρατόπεδο και πολεμούσε με τους αντάρτες έχοντας σχέση με την Μελίνα (Τζέσικα Μπίελ).
Με έτοιμο το στόρυ από την πρώτη ταινία, απέμεναν λίγες αλλαγές για να εκσυγχρονιστεί το σκηνικό.
Και αφού μιλάμε για μία επιτυχημένη ταινία, αυτό ήταν ακόμη πιο δύσκολο. Μια αλλαγή στην τοποθεσία (όλη η ιστορία διαδραματίζεται στη γη) και μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση στα γεγονότα αρκούσε.
Και αυτό το πετυχαίνει η ταινία.
Αφαιρεί περίεργους μεταλλαγμένους (με μια εξαίρεση), τοποθετεί ανθρωποειδή, απαλλάσσεται από απειλές του τύπου "θα σας κόψω τον αέρα που αναπνέετε", και βάζει στο προσκήνιο έναν ανταρτοπόλεμο (τετριμμένο αλλά φυσιολογικό).
Και αφού μιλάμε για μία επιτυχημένη ταινία, αυτό ήταν ακόμη πιο δύσκολο. Μια αλλαγή στην τοποθεσία (όλη η ιστορία διαδραματίζεται στη γη) και μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση στα γεγονότα αρκούσε.
Και αυτό το πετυχαίνει η ταινία.
Αφαιρεί περίεργους μεταλλαγμένους (με μια εξαίρεση), τοποθετεί ανθρωποειδή, απαλλάσσεται από απειλές του τύπου "θα σας κόψω τον αέρα που αναπνέετε", και βάζει στο προσκήνιο έναν ανταρτοπόλεμο (τετριμμένο αλλά φυσιολογικό).
Πολύ καλή διασκευή του σεναρίου, γενικά καλή σκηνοθεσία, καλός Κόλιν (που έχει στοιχεία από Τζέισον Μπορν) και καλή φωτογραφία βοηθούν σε ένα ευχάριστο αποτέλεσμα. Απολαυστικό σε όλη του την διάρκεια, θα ενθουσιάσει όσους δεν έχουν δει την πρώτη ταινία και θα διασκεδάσει όσους την έχουν δει.
Δυνατά σημεία της ταινίας είναι η πλοκή της, ο Κόλιν Φάρελ, ο Bill Nighy (ο αρχηγός των ανταρτών), και τα ειδικά εφέ.
Αδιάφορη αλλά όχι ενοχλητική η Τζέσικα Μπίελ, κακός (!) ο Bryan Cranston (Κοχάγκεν), και απαράδεκτη η Μπέκινσεϊλ, η οποία προσπαθεί, αλλά δεν μπορεί να γίνει Σάρον Στόουν.
Καλή και η δουλειά του Λεν Γουάισμαν (σκηνοθέτης) που διαχειρίζεται το υλικό του πολύ καλά, τραβάει λίγο παραπάνω τις σκηνές δράσεις και στριμώχνει αντίστοιχα την υπόθεσή του, για να τα προλάβει όλα.
Στα όλα περιλαμβάνονται σκηνές της πρώτης ταινίας, πανομοιότυπες, που όμως δίνουν την αίσθηση ότι μπήκαν με το ζόρι.
Κακή προσθήκη και τα ρομποτάκια από το Star Wars ως ανθρωποειδή.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου